De Hotelrede 2025 – Dolf Jansen

Presentator: We hebben een langer programma dan andere keren, maar u weet, u wordt beloond. Het wachten is uiteindelijk op iets wat altijd een knallend afsluiten is van deze dag. We zijn de traditie ooit begonnen met Jort Kelder, die dat uitstekend deed, maar daarna werd het alleen maar grappiger. En vandaag heb ik ook hoge verwachtingen. Want het is nu tijd voor het populaire onderdeel: de Hotelrede. De man van 6 miljoen woorden per minuut. Cabaretier van het eerste uur, hardloper, radiomaker, Pinkpop presentator, Lowlands legende. Wie hem niet kent, komt niet genoeg buiten. Het is niemand minder dan: Dolf Jansen.

Dolf Jansen: Ja, dank u wel. Goedemiddag, ik ben Dolf. Hoe is het met jullie? Lekker? Wat een sfeer. Toch? Ik ga even vertellen, want ik was al 10 minuten backstage tijdens die prijsuitreiking. En de man naast mij die was hoofd van het confettikanon en die hoefde maar één ding te doen: tijdens de prijsuitreiking het confettikanon laten afgaan en het ging niet af. Dus mijn middag is nu al zo geslaagd. Ik ben echt blij om hier te zijn. Werkelijk waar. Het was een soort van erectiestoornis, alleen dan zo groot als wat het was. Lieve mensen, ik ben Dolf en ik werd net aangekondigd als: “Het begon ooit met Jort Kelder en het werd daarna alleen maar leuker”. Ik weet niet of dat een goede aankondiging is. Want na Jort Kelder is alles leuker, laten we eerlijk zijn.

Dolf Jansen: Het begon met Johan Derksen en daarna kwam er alleen maar meer inhoud. Maar goed, ik ben blij om hier te zijn. Ik ben hier nu al een paar uur binnen in deze prachtige locatie en het is serieus waar. Ik kom wel vaker ergens spreken, zalen als dit en andere zalen. En wat mij hier overkomt is echt een golf van gastvrijheid en dat meen ik serieus. Iedereen die ik spreek, kijkt me aan alsof ze gewoon blij zijn mij te zien. En ik begrijp dat is uw vak, dat begrijp ik. Maar dan nog, het is echt waar. Ik kwam binnen. Het was tyfus weer buiten. Ik ben een reiziger met het openbaar vervoer. Ik kreeg gelijk een handdoekje aangereikt van de beurs van… Je krijgt nooit ergens een handdoek. Normaal vragen ze: wat kom je doen? En flikker op.

Dolf Jansen: Maar hier voel je wat dit is, dit is uw werk, dat weet ik, maar het is echt prachtig. Ik heb een deel van het programma meegekregen, niet alles, maar ik wil er een paar dingen over zeggen. U bent hier, daar gaat het om. Ongeveer 50 mensen zijn vandaag niet aanwezig. Mij is verteld dat is wegens de griep. Dat kan. En u weet griep krijg je altijd, altijd van je gasten. Dus het is echt de schuld van de gasten dat er minder mensen aanwezig zijn. Want toen ik binnenkwam stond op het scherm: future ready hospitality, connecting with Gen Z en Alpha. Dan weet ik gewoon dat ik op mijn plek ben. Dat is fijn om te weten. Ik heb geen idee waar het over gaat, maar ik heb het wel gelezen en aansluitend kwam ik hier op het podium.

Dolf Jansen: Thijs, dat was die jongeman van de beurs, heb ik meegekregen. Er stond toch een hele blije jongeman van de beurs en die zei letterlijk de zin: mijn moeder is hypotheekadviseur. Laat ik het zo zeggen dat lijkt me niet een ideale openingszin in het café als je wil neuken. Maar goed, en je vrouw denkt daar anders over. Maar goed, dan weet ik in ieder geval wat ik tegen haar moet zeggen. Daarna kwam Justin. Justin, daar ga ik het zeker over hebben. Nou luister, ik ben blij om hier weer te zijn. Het is een eer. Ik doe het wel vaker. Niet vaak. Maar weet je, er zijn heel soms organisaties die mij dan wel kunnen betalen. Ik ben wel verrast. Dat meen ik serieus.

Dolf Jansen: Ik ben wel verrast dat u mij heeft geboekt. Ik zal uitleggen waarom. De afgelopen 25 jaar heb ik geregeld in zalen gestaan en ik zal even een opsomming doen van waar ik normaal voor spreek. Daarom was ik best wel verrast dat ik hier werd gevraagd. Ik heb gewerkt voor Crédit Lyonnais, voor Lehman Brothers, voor Fokker, voor DSB, voor Philip Morris, voor Volkswagen Diesel, voor de NAM, V&D, Perry Sport, Boeing, Intertoys, Coolcat, het UWV, de NS, ProRail, de Belastingdienst, de brancheorganisatie van nertsenfokkers in Nederland, Tata Steel, Parkmobile, Babboe bakfietsen: hele leuke tijd gehad. Van Moof, de Floriade. Laat ik het zo zeggen: als ik ook nog met de NPO te maken zou hebben zou ik nooit meer geboekt worden.

Dolf Jansen: Maar u heeft mij geboekt en daar ben ik echt blij om. Het is echt hartstikke fijn om hier te zijn. Ik was ook heel blij dat er een uitgebreid voorprogramma was. Niet alleen al die uitreikingen en mensen die liepen te kutten met een klikker. Maar ook gewoon andere dingen. De belangrijke sprekers voor mij waren: Justin, Jos en Justin. Ik denk als die ook liedjes zouden maken, dan wist ik wel een leuke naam voor ze. Dank u wel. Haak gewoon aan op mijn tempo, dan kunnen we allemaal door. Ik heb het niet allemaal gehoord, maar ik begreep dat Jos had een positief perspectief van de jeugd. Dat is hartstikke fijn, toch? En de rol, de positievere visie op de toekomst, de rol van de jeugd.

Dolf Jansen: Ik ben zelf te oud om Gen Z te zijn, maar ik ben volgens mij ook geen boomer. Wat ben je dan eigenlijk als je van mijn leeftijd bent? U kijkt me aan, hoe oud ben je dan? Ik ben 61 en dat zou je inderdaad niet zeggen. Maar wat ben je dan eigenlijk? Is er iemand die dat weet? Stukje interactie? Wat zegt u?

Publiek: Een boomer.

Dolf Jansen: Wel een boomer. U? Enfin, u bent ook een boomer en u herkent mij, juist, uit de doelgroep. Nou, dan ben ik wel een boomer. Maakt me niet uit hoor, maar ik wou het even weten want mij werd verteld dat het niet klopte. Zelf ben ik 61 en dat is wat het is weet je wel. En uiteindelijk ik sta er nog steeds. Justin was van TikTok toch? Ik heb zelf een recente ervaring met TikTok. Even heel kort, één vraag aan u: wie is er van de superfoods? Wie gelooft in superfoods? Rare vraag. Wie? U kunt gewoon tegen mij praten of uw hand opsteken. Het is een man die fotografeert, mij nu midden in de zaal. Die is van de reclassering. Die moet zeker weten waar ik ben. Dan kan hij dat delen met zijn leidinggevende.

Dolf Jansen: Maar voor wie? Is er iemand van de superfoods? Of eet u überhaupt wel? Dank u wel. Één dame die de… Bent u bang voor mij? Wat de fuck is dit? U bent met heel veel. Ik weeg 61 kilo. Waar lullen we over? Als u uitademt lig ik in mijn eigen scherm. Hou toch op man. Dus er is één dame u… super. U kent superfoods. Nou zal ik het u uitleggen. Dat zijn dingen waarin je gelooft. Ja, ik heb een voorbeeld. Eerder dit jaar ben ik vrij lang aan de bevroren blauwe bessen geweest van… Oh nee, nu weten ze het opeens wel. En voor de duidelijkheid waarom ik het vertel. Ik was aan de bevroren blauwe bessen. Dat was niet echt vanwege de superfoods. Maar er was een TikTok Challenge. U kijkt me aan, wat is dat dan?

Dolf Jansen: Nou, Laten we zeggen het moment dat ik naakt voor een camera zat met een trechter in mijn bek en een kilo blauwe bessen, begon ik me toch af te vragen of het een goede keuze was. Maar goed, later vind je jezelf terug in de Beurs van Berlage, maar de bevroren blauwe bessen hadden een probleem. Die waren besmet met hepatitis A, wat ik raar vind, want bij bevroren blauwe bessen zou je hepatitis B verwachten. Maar goed, los daarvan, u weet allemaal, als je bevroren blauwe bessen als je de afkorting… Ja, dat is toch de BBB? Dus ik denk… U bent echt een leuke zaal, maar het is gewoon veel galm. En nee, ik denk laat ik het zo zeggen, ik denk weet je al, er was een heel verhaal. Albert Heijn had blauwe bessen en daar zat dan hepatitis A op omdat een of andere Poolse plukker, die had een kakje gedaan en dat was op die bessen gekomen.

Dolf Jansen: Is vervelend, vooral voor jou. Maar los daarvan, ik geloof daar geen woord van. Ik denk dat het een truc is van Caroline van der Plas om de Poolse agrarische sector in een slecht daglicht te zetten. Dat denk ik hè? Dit is een heel verhaal van hepatitis A en een kakje. Dat denk ik. Kijk maar naar De Boer Burgerbeweging. Ken je die ook? Ja, die ken ik ook. Ik ga één naam noemen, de nummer twee van De Boer Burgerbeweging. Ik weet niet hoe ik erop op kom. Dat is Henk Vermeer. Ja, en Henk Vermeer is het financiële wonder van de Boer Burgerbeweging. En dat vind ik grappig, want Henk Vermeer heeft jaren de boekhouding van de Blokker gedaan. Ja, de Blokker.

Dolf Jansen: Los daarvan, ik vind dat grappig en ik doe dit graag. Ik vind het zo leuk om voor u te spreken, weet je? Want normaal kom ik niet in bij jullie hotels, maar ik vind het echt leuk. In december heb ik nog voor de Blokker gesproken. Normaal doe ik wat voor bedrijven doe ik een kick-off party toch? Heb je een nieuw project? Dan ga je het hele personeel bij elkaar brengen voor een kick-off party? En dan krijg je een nieuwe muismat en daarmee door, dat is wat het is. Maar bij Blokker bleek het een fuck-off party, dat wist ik ook niet. Maar wat voor personeel was het de laatste dag. En wat ik ook niet wist. Ik sprak voor de Blokker en dat doe ik uit liefde voor het bedrijf, maar ook wel voor het geld.

Dolf Jansen: Maar Blokker was al failliet, dus ik ben uiteindelijk betaald. Ik heb gekregen: een vergiet, twee wasrekken en 160.000 Douwe Egberts punten, dus ik ben echt blij om hier te zijn want ik heb gewoon honger. Maar goed. En daarna kwam dus die andere Justin. Daar had ik het over, die sprak over future ready hospitality toch? Dank u wel. Hij is de enige die antwoordt. De rest is al dik. Wat de fuck? Maar goed. Nee. Justin sprak over. Hij verkent de impact van Gen AI op de verschillende reizigers types en werd aangeprezen in uw programma als een must see voor iedereen die klaar wil zijn voor de future van hospitality. Een goede zin, toch? Geen idee wat er staat. Echt niet. Maar in goed Nederlands is het fucking interesting bro. Maar het leuke van Justin, want daar was ik bij.

Dolf Jansen: Heb ik helemaal meegekregen Justin, die was part Canadian en part American. Dat is de enige die dat wil zeggen binnen zijn eigen lichaam, ja, importtarieven moet heffen. Dat vind ik grappig. Werkelijk waar. En er stond er nog één. U heeft niet alles gezien, maar ik let erop, want hij had ook allemaal slides en die werkte dan niet. Maar daar gaat het niet om. Opvallend op een van de slides stond echt letterlijk. Weet je wat het waren? Travellers, hadden ze met travellers gesproken. Dat zijn mensen die ja, en toen zei iemand letterlijk Weet je wel zo’n quote en die zei letterlijk: “I see myself as a traveller more than as a tourist”. En dan kan je wel zeggen maar dat bepalen wij toch. Flikker op.

Dolf Jansen: Ja, een quote: “I see myself is a traveller more than as a tourist”. Ik heb opgeschreven: “I see myself more as a covermodel for Men’s Health than as a skinny guy looking hungry”. Maar dat betekent niks, toch? Flikker op. En nog één. Dat hele verhaal van hem. Ik heb het niet allemaal meegekregen, want ik was weggevallen. Maar op een bepaald… ging het over de OTA. Ik weet niet of dat wat is. Wat betekent OTA, is de afkorting toch? Wat is OTA? Sorry. Online Travel Agency. Dank u wel. Er is één iemand die gewoon de… Dank u wel. Liefde! Oh, ik wist het ook niet. Ik heb het opgeschreven. OTA bij OTA als Online Travel Agency wist ik heus wel. Daar stond letterlijk als aanprijzing: “everything is gonna be good”. Nou, dat zou ik voor mijn relatie ook graag willen boeken.

Dolf Jansen: Als dat mogelijk is. Voelt u wat ik bedoel. En daarna waren er drie pitches en er waren geen vrouwen bij en dat vind ik een schande. Dat vind ik echt een schande, want ik zie heel veel vrouwen. En vrouwen, die hebben gewoon talent. Ik had er verder niks opgeschreven, want ik ga ervan uit. Oké. Stukje duurzaamheid- kom ik op terug als ik daar tijd voor heb. Daarna was er iemand die probeerde een VR-bril aan jullie te verkopen. Echt waar, ook met een confettikanon wat het niet doet, maar daar gaat het niet om. En dan heb je een VR. Ik weet niet hoe zo’n ding heet. Een VR-dinges toch? En die loopt dan rond en dat is dan Manuel of zo’n soort naam en die zegt op een bepaald moment, terwijl die uitlegt hoe je de boel moet schoon houden, zegt ie: time to flush the toilet.

Dolf Jansen: Nou, ik vind als je daar een cursus voor nodig hebt, dan heb je echt… Dat kan ik ook zonder VR-bril, flikker op. Wat mij wel leuk lijkt is als je al je gasten een VR-bril opzet als ze binnenkomen. Dat je gewoon een of andere aftandse hut hebt, maar dat ze denken dat ze in een vijfsterrenhotel zitten, kijk dan. Ja, dat vind ik nuttig. En jezus, wat een onzin. Nou, luister, dus ik ben blij om hier te zijn en ik heb geen prijs gewonnen, maar als het confettikanon alsnog afgaat, ben ik weg. Laat dat duidelijk zijn. Ik ben blij hier te zijn. En waarom praat ik erover? Normaal als ik spreek, ja, dan heb ik geen voorprogramma. En hier had ik gewoon een fucking voorprogramma van drie sprekers, twee prijsuitreikingen en een weigerend confettikanon. Dat vind ik wat. Maar toen realiseerde ik mij waar we zijn.

Dolf Jansen: We zijn hier, in de Beurs van Berlage. En de enige keer dit is echt waar, de enige keer in mijn carrière dat ik ooit een voorprogramma had, was in de Beurs van Berlage en een deel van u herinnert zich dat de rest niet. Ik ga het toch vertellen. Een jaar of zeven, acht geleden was er hier in de Beurs van Berlage het Correspondents Dinner. Dat was de premier van dat moment. Dat was Mark Rutte. Die was een imitatie. Normaal doe ik een fiets en een appel, maar dat was te veel gedoe. Mark Rutte is heel lang uw premier geweest. Hij heeft daar zelf geen actieve herinnering aan. Maar u gaat nu mijn zinnen afmaken. Alsof mijn vrouw mee is. Maar los daarvan, ik was… Misschien weet je het nog. Een jaar of zeven, acht geleden was Mark Rutte, heel kort… Mark Rutte was mijn voorprogramma.

Dolf Jansen: Mark Rutte, uw premier was hier, hij sprak en ik was de comedian van dienst. Ik mocht voor het voltallige Nederlandse kijkpubliek, mocht ik hem daarna roasten. Wat ik gedaan heb en wat zijn carrière op geen enkele manier beïnvloedt heeft. Maar één herinnering daaraan. Mark Rutte was mijn voorprogramma. Luister goed, wat er gebeurt is dit: Mark Rutte werkte toen vanuit de VVD samen met de SGP. En misschien kent u de SGP dat zou kunnen. SGP is een vrij streng christelijke partij waar eigenlijk nooit één vrouw een prijsje heeft gewonnen. Nou, de SGP had, Mark Rutte, had de SGP nodig. Ik praat over een jaar of acht geleden om in de Senaat een meerderheid te krijgen. We hebben nu ook een kabinet wat dat nodig heeft.

Dolf Jansen: Maar als ze ook maar één keer een goed idee zouden hebben, zou het misschien nog lukken ook. Maar los daarvan, Mark Rutte had de SGP nodig. En toen vroegen mensen hoe kunt u als liberaal… ik weet zeker dat hier VVD stemmers aanwezig zijn. Ik ga er niet naar vragen, maar ik herken ze. Luister. Toen vroegen ze aan Mark Rutte: hoe kunt u samenwerken met de SGP, wat van de zwarte kousen is, etcetera. En toen zei Mark Rutte letterlijk over de SGP: “De SGP is een sympathieke club mensen met interessante ideeën”. En dat is een gouden zin, want die betekent niks. De SGP is een sympathieke club mensen met interessante ideeën. Ja, hij komt ermee weg, hè? Fucking teflon.

Dolf Jansen: De SG… Als je over de SGP zegt: “Een sympathieke club mensen met interessante ideeën”, dan kun je over de Ku Kux Clan ook zeggen: “Dat is een hele hechte vriendengroep, met een aparte kledingkeuze en heel veel buitenactiviteiten”. Ja, feitelijk klopt het. En nu zijn ze in Amerika aan het bewind, maar dat is een lang verhaal. Maar wat ik wou vertellen, dat is geen grap. Luister, ik had ook op kunnen komen en zo doen, toch? Oude Germaanse vriendschapsgroet. Nee, oké, laat maar. Ja ik verzin het niet, ze zijn daar de baas hè? Ik bedoel, u bent nog in vrijheid, hier in Amerika heb je gewoon absolute idioten. U begrijpt waar ik het over heb? Elon Musk en aanverwanten, die zijn daar de baas hè. Oké, luister, wij zijn hier in Amsterdam en misschien vindt u dat leuk, misschien vindt u dat eng.

Dolf Jansen: Dit is natuurlijk een stad van massatoerisme. Ik ben hier van het station naartoe gelopen. Tyfus weer, gaat het niet om. We zitten echt midden in het massatoerisme en misschien vindt u dat fijn. Dus wat je hebt is stroopwafels. Je hebt de zogenaamde TikTok rijen. Je hebt een overvloed aan mensen die geregeld een taal spreken waarbij zelfs Frans Timmermans en Ivo Niehe denken: ik heb geen idee wat je zegt, Jozef. Overal drukte. Taxichauffeurs? Jazeker. Amsterdamse taxichauffeurs met een heel eigen idee. Van de snelste route naar een specifiek hotel. De wiet walmen die op veel plekken dusdanig dik zijn dat je alleen maar twee keer hoeft in te ademen en je bent al stoned. Je hoeft niet meer naar de coffeeshop, toch?

Dolf Jansen: En hier vlakbij is ook de rosse buurt. Ik wist dat niet, maar de organisatie van deze middag, wist dat wel. En het leuke van de rosse buurt, los van het feit dat ik er nooit kom, want ik heb daar geen tijd voor. Amsterdam heeft één grote discussie gehad. Amsterdam, dat weet u, een belangrijke stad, moest een erotisch centrum komen. Dat weet u misschien. De afgelopen twee jaar discussie in deze stad. Erotisch centrum en heel veel mensen komen daar op af. En de discussie was vooral waar moet het erotisch centrum komen? Ik wil daar twee dingen over zeggen, één: op een bepaald moment werden er een paar plekken genoemd in Amsterdam waar het erotisch centrum zou kunnen komen. En sommige buurten waren daar niet blij mee.

Dolf Jansen: Onder meer Amsterdam-Zuid. Als u Amsterdammer bent, dan weet u Amsterdam-Zuid is een beetje popperdepop. Ja, en Amsterdam-Zuid, die wilde geen erotisch centrum. Dat vond ik al grappig. Dan zou ik het juist daar doen. Maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat de bewoners van Amsterdam-Zuid. Die waren niet blij met de mogelijkheid. Dus ik fiets op een bepaald moment, anderhalf jaar geleden door Amsterdam-Zuid. U kent misschien de Van Baerlestraat? En die mensen waren zo boos, die hadden spandoeken aan hun gevel hangen. Die mensen hebben wel een huis, in tegenstelling tot de rest van Amsterdam. Die hadden een spandoek aan hun gevel hangen en daar stond onder meer op als woedend protest tegen een mogelijk erotisch centrum, de zin: “Neuken doe je op de Wallen”.

Dolf Jansen: Wat ik een fijne zin vind. Ik ben van mijn fiets gestapt en heb naar boven geroepen: “Speak for yourself, Floris-Jan!”. Dat vind ik gewoon… Dat is een fijne zin. Maar wat er gebeurt is dit: afgelopen zomer was er een debat verderop hier in de Stopera gemeenteraad en er moest besloten worden, waar komt het erotisch centrum, maar wat er toen gebeurde? Korte anekdote, iedereen was er, dus de burgemeester, de wethouders, de ambtenaren, de hele raad. Want er moest besloten worden waar komt het erotisch centrum? Afgelopen jaar heb ik het er een paar keer over gehad als ik speelde ergens in Nederland en dan speel je vaak in wat meer landelijke omgevingen. Aan het begin van je tour, kleinere zalen is oké, toch? Lucht van zure mest, geen punt.

Dolf Jansen: En mensen keken me aan. Dolf, wat is een erotisch centrum? En dat legde ik nou vaak uit aan mijn landelijke publiek. Een erotisch centrum is de plek waar je naartoe gaat na een dagje op de landbouw RAI. Dat is een… Vrij duidelijke omschrijving. En dan zaten ze te knikken en wisten ze waar ik het over had, wat ik heel grappig vind. De plek die trouwens uiteindelijk bepaald is, is ongeveer 300 meter van de RAI, dus er is wel over nagedacht, want dan kan je lekker de hele dag trekkers kijken en daarna nog even… en je bent nog oor het eten thuis. Nou waarom ik het vertel is: er was heel veel discussie in de raad verderop. Want waar moet dat komen, en wie is voor, wie is tegen en tijdens dat debat, ik verzin niks, debat over Erotisch Centrum, belangrijk voor het toerisme, maar ook voor uw branche.

Dolf Jansen: Tijdens dat debat klonken er geluiden door de geluidsinstallatie. Wat er gebeurde, de burgemeester, de wethouders, alle ambtenaren, de gemeenteraad. Een van de mensen die sprak bevlogen en toen klonk over de geluidsinstallatie, ik verzin het niet: “Ah”, dat geluid. Dus de spreker onderbreekt zichzelf. Die denkt: ik hoor geluiden, maar oké, op moment dat hij stopte was het weg, dus hij praatte weer door. Bevlogen verhaal. “Ah, ah, ah”, dat. Waarop de burgemeester letterlijk zei, Femke Halsema zei letterlijk: “Ik hoor geluiden dat ik het goed vind”? Dat was niet te ontkennen. Ik hoor geluiden. En toen zei ze letterlijk: “Het klinkt als gesnurk”. Dat vind ik grappig. Want de rest van de raad vroeg: “Dan ben ik heel benieuwd hoe uw seksleven klinkt mevrouw Halsema”. Maar dat wou ik helemaal niet vertellen.

Dolf Jansen: Ik wou iets vertellen wat echt waar is. Heel persoonlijk. Ik mag hier één keer staan en daarna bellen ze Jort Kelder weer. Luister. Dat ik hier ben, is te danken aan uw sector, aan de horeca. Ik zal het uitleggen. Ik heb een vader en een moeder. Ik kom echt uit een ouderwets gezin. Twee geslachten, meer heb je niet nodig. Luister, mijn vader, ik ga het echt vertellen. Mijn vader heeft halverwege de jaren vijftig van de vorige eeuw de Hogere Hotelschool gedaan. Ja, mijn vader heeft stage gelopen in het Prinsenhof in Delft, wat echt een serieuze hut was toen. En uiteindelijk ging hij het eerste deel van zijn korte, lange horeca carrière aan het werk in Heidelberg in Duitsland. We praten over midden jaren vijftig, mijn vader. Maar nu wordt het nog mooier, want mijn moeder komt van de Ierse westkust.

Dolf Jansen: Mijn moeder heeft ook een opleiding gedaan. Dat kon je als vrouw in Ierland net doen. Daarna kwam zij te werken bij een hotel in Ennis in County Clare. Dat heette The Old Ground en daarna mocht zij een periode uitwisseling doen, een horeca uitwisseling. En waar ging zij naar toe? Naar Heidelberg in Duitsland. Dus het feit dat zowel mijn vader als mijn moeder werkzaam waren in uw prachtige branche heeft bepaald dat deze twee mensen van de Ierse westkust en uit fucking Overijssel elkaar ontmoetten in Heidelberg in Duitsland, elkaar tegen. Ja, dat werd neuken, dat begrijpt u. Nee, dat had je toen nog niet. Uiteindelijk zijn zij in 1959 getrouwd. En nu? Wat is het fucking, 66 jaar later, sta ik, omdat zij zich hebben voortgeplant, nu voor uw branche te spreken.

Dolf Jansen: Begrijpt u mijn emotie? Begrijpt u hoe blij ik ben dat dit gebeurd is? Ik weet niet wie er bij u allemaal seks heeft, maar het is echt belangrijk. Nou, wat mij verteld is, u bent van ketens en de grote hotels en kleine hotels en boetiekho… Wie is er van een klein hotel, even voor mij, want ik heb geen idee wie u bent, wie is er van een klein hotel? U bent van een klein hotel, waar?

Publiek: Vlakbij het Leidseplein.

Dolf Jansen: Vlakbij? Vlakbij het Leidseplein. Oké, en wat is klein?

Publiek: 22 kamers.

Dolf Jansen: En hoe heet het?

Publiek: De Backstage.

Dolf Jansen: De Backtage, ja die ken ik. Dat zit naast Bellevue, op de gracht. Juist, waar alle bands vroeger die ik in Paradiso en de Melkweg zag, gingen altijd naar dat Backstage hotel.

Publiek: Alle handtekeningen staan op de muur.

Dolf Jansen: Alle handtekeningen staan op de muur. De meesten zijn nu dood, zijn rock’n roll. Maar wat leuk man! Prachtig! Andere nog kleine hotels? Dank u wel. Mooi verhaal, anderen nog, kleine hotels? U heeft alleen maar angst voel ik. Ik ben niet eng hè. Ik ben gewoon benieuwd. Oké, er zijn ook mensen met een familiehotel dat leek me ook zwaar. Een familiehotel, waar?

Publiek: In Amsterdam een Van der Valk hotel.

Dolf Jansen: Een Van der Valk hotel. Dus dat is de familie Van der Valk. Juist… Ik zag u al kijken van nog één opmerking en we grijpen hem. Maar nee, Van der Valk is één van mijn favoriete hotels met een toekan. Maar u bent. Bent u ook allemaal echt van familie Van der Valk? Juist en dat is de koude kant. Wat leuk! Had ik helemaal niet… Wat leuk! Want bij Van der… ik bedoel bij een familiehotel denk ik aan een familie die een hotel heeft. Maar je hebt ook gewoon de fucking Van der Valks toch? Dat is een serieuze familie, toch? En tegenwoordig betalen ze gewoon belasting. Nou wat ik wou zeggen… Grapje. Nee, ik zal je uitleggen waarom ik ernaar vroeg. Ik denk bij een familiehotel aan een weet je wel een… Oké. Mijn vader had ooit in de jaren zeventig het idee om een hotel over te nemen op Terschelling en dat zou ie dan gaan runnen samen met mijn moeder en mijn moeder heeft toen de uitspraak gedaan: “Als dat was gebeurd had ik hem in 1976 doodgeslagen”.

Dolf Jansen: Dat is toch prachtig? En dan kan ik me voorstellen, ik moet er niet aan denken om met mijn familie iets te runnen. Mag ik dat zo samenvatten… Voelen jullie wat ik bedoel? Ik vind één kerstdiner echt de max dat je samen doorbrengt. Maar het idee dat je samen een hotel moet runnen. Maar goed, u heeft het echt met veel succes gedaan. Prachtig, echt waar. Maar dit ga ik overslaan, want ik heb veel te veel opgeschreven. Ach, gouden verhalen. Mijn vader heeft dus altijd in de horeca gewerkt en hier ook in het American Hotel op de… American Hotel heet dat nog zo? Wel, ja, ik heb geen idee. Misschien praat ik wel van veel te lang geleden. Is op het Leidseplein. Daar om de hoek is een heel mooi, bij Backstage, prachtig hotel, American hotel.

Dolf Jansen: Ja is één van mijn favoriete hotels die gewoon wel iets zegt. Maar dus wat het is, dat was mijn verleden. En wat ik ondertussen doe is dan het land rondreizen en mij werd ook gevraagd: Dolf, heb je ook ervaringen in de hotelbranche? En het gekke is, en dat is echt vervelend. Het gekke is dat je, je onthoudt meestal de dingen die, hoe zal ik het zeggen, die anders uitpakken dan je van plan was. Begrijp je wat ik bedoel? Ik zal daar een voorbeeld van geven. Of twee, misschien. Ik was bijvoorbeeld in de regio Winterswijk. U kent… Zijn er mensen uit de regio Winterswijk? Ik hoorde… Oké, goed, ik wou uitleggen waarom. Toch wel? Vind ik leuk. U wijst naar waar Winterswijk is. Ja, dat weet ik, juist die kant op.

Dolf Jansen: Dank u wel. Ik hoef er niet naar toe, maar ik heb geen idee. Vind ik toch lief dat je gewoon een willekeurige plaat zegt. Nieuwegein? Ja, stiekem toch? Die man: een soort van geografisch autist. Nou wat ik wou zeggen. Toch leuk dat je een naam zegt en die man wijst gelijk je moet die kant op. Ik heb geen idee. Misschien lult ‘ie maar. Dan ga ik er helemaal voor toch? Oké, ga ik je vertellen hoe ik naar Winterswijk toeging. Ik ben een treinreiziger, want ondanks mijn succes in zalen als deze, reis ik gewoon met de trein. Ik ben een hele gewone jongen, ja. En ik moest naar Winterswijk, dit is echt waar, ik moest ook onlangs naar Winterswijk voor… om te spreken voor iets. Oké, ik ben een treinreiziger. Ik woon in Utrecht.

Dolf Jansen: Daar heb je een intercity naar Arnhem. Ik weet niet of u Arnhem kent of u station Arnhem kent? Station Arnhem? Dat is een onwaarschijnlijk onnodig groot station voor de stad Arnhem. Ik heb respect voor Arnhem. Echt één van de mooiste steden in de regio Nijmegen. Maar los daarvan. Ik voel de spanning, zo lekker. Luister, ik moest naar fucking Winterswijk, dus ik pak de trein naar Arnhem toch? Dat is logisch. En dan kom je aan. Perfect op tijd, man. Intercity. Ik kwam aan op station 1A, gewoon op perron 1A, dat is oké. Maar wat ik dus niet wist is Arnhem heeft sinds een jaar of tien een nieuw station. Dat is zo tyfus groot dat je denkt, waarom? Want ik kwam aan op perron 1A, perfect op tijd, maar ik moest naar Winterswijk.

Dolf Jansen: Die… Dat was een boemel die bleek te vertrekken van spoor 22B, dus ik moest van spoor 1A naar 22B. Dat bleek een afstand van 800 meter te zijn. Ja, overstaptijd: twee minuten. Ik ben de enige die die trein gehaald heeft, wou ik toch even vertellen. Ik weet niet waarom, maar toen kwam ik… dit is echt waar. Ik kwam op een bepaald moment laat op de avond terecht in Winterswijk in een prachtig hotel. Niet. Weet ik veel. Wat mij daar overkwam was het volgende: er was een groep mannen, waren allemaal mannen. Die, ik weet niet wat dat is. Die hadden een bijeenkomst daar en wat die deden. En misschien kent u het uit uw eigen branche. Wat die deden was met flessen champagne en een sabel. De kop van een fles champagne afslaan. Dat is een hobby. U kijkt me aan. Dit verzin je. Nee. Is er iemand die dit kent? Hoe heet het? Wat zegt u?

Publiek: Sabreren.

Dolf Jansen: Sabreren. Waarom? En mijn vraag aan u. Ik kom binnen, ik heb gespeeld, ik ben kapot. Ik kom ergens binnen. Er zit een man of dertig, licht aangeschoten, allemaal met een sabel. Dat vind ik geen goede combinatie. Die staan met fucking flessen champagne. Waarom? Waarom zou je niet gewoon de dop eraf halen? Wat is het? Wat is het idee? Iets met traditie? Dat zou een perfecte catch phrase zijn voor De Boer Burgerbeweging. Iets met traditie en mest en stikstof. Wat goed. Mensen kennen mij, want ik kwam op tv en shit, dus ik moest ook meedoen. Ik heb gesabreerd. Ik heb… Er waren ook twee gewonden, maar ook kop eraf. Maar dat zijn de dingen die je onthoudt. Ander ding.

Dolf Jansen: Nog veel langer geleden stond ik met Lebbis en Jansen in Den Haag in Diligentia een paar avonden en toen had mijn technicus besloten: we blijven daar overnachten. Die had een hotel geboekt vlakbij Hotel Hollands Spoor. Dat was een hotel en twee dingen vielen op één: de lakens waren allemaal geplastificeerd, afneembaar. En twee: ze vroegen waarom we een nacht wilden boeken en niet per uur, dus dan weet je ongeveer. Nou, een deel van u herkent dat, dat is in ieder geval heel fijn. En het ging over een aantal dingen en één van de dingen waar ik zelf het over wil hebben, maar waar het hier ook over ging was: duurzaamheid. En dat natuurlijk ook in uw branche van het grootste belang.

Dolf Jansen: En ik hoorde uit getallen en dingen die ook genoemd werden dat duurzaamheid van het grootste belang is. Dat u dat ook gelooft. Dat u daar ook mee bezig bent. En toch wil ik daar één of twee dingen over zeggen. Want laten we zo zeggen: ik ga ervan uit dat u zich enigszins of in grote mate zorgen maakt over klimaatverandering, klimaatcrisis, duurzaamheid, etcetera. Daar ga ik van uit. En als u dat niet doet, dan wordt het tijd dat u dat wel doet. Ik zal één voorbeeld geven. Ik volg de wetenschap. Dat is een heel, heel ouderwets concept. En de wetenschap bewijst op alle manieren dat er een grote klimaatverandering gaande is. Dan kan je zeggen ja, maar in onze branche bladiebla. Nee, dat gaat alles beïnvloeden.

Dolf Jansen: Ik zal één voorbeeld geven. Er zijn mensen die zeggen ja, de zeespiegel stijgt, maar ik weet niet hoeveel en hoe lang en al die shit. Ik weet het ook niet maar ik volg de wetenschap. En de zeespiegel stijgt. Ja, dat betekent voor iedereen grote gevolgen. En als u denkt stijgt de zeespiegel echt? Ja, oké. Weet u wat de meest populaire jongensnaam in Nederland is? Dat is Noah. Oké, luister. Het weer wordt extremer. Ja, daar heeft iedereen last van. Ja, als je in een stad een hotel hebt en er komen fucking natuurbranden of modderstromen, is dat vrij slecht voor de omzet. Begrijpt u wat ik bedoel? De economische schade van de nu al gaande…

Dolf Jansen: De klimaatverandering is zo groot dat is niet te bevatten, zeker niet voor mannen in Amerika. Met een rode stropdas, een klein piemeltje en een dikke zwarte stift om de kreten te tekenen. Die hebben daar geen idee van en die ontkennen gewoon de realiteit. Maar wij zitten daar midden in en ik geloof dat. Ik geloof oprecht dat er grote veranderingen gaande zijn en ik geloof ook oprecht dat het ook voor uw branche dus van het grootste belang is. Ja, we leven in tijden waar drill baby drill meer succes heeft dan gewoon nadenken over de generaties na ons. Dat baart mij zorgen en ik geloof ook in uw sector dat er van alles mogelijk is en van alles… Ik weet niet wat u doet aan duurzaamheid. Er werd over gesproken dat is belangrijk en ik weet zeker dat u dingen doet. En ik schreef op.

Dolf Jansen: Je kunt meer doen dan wat zonnepanelen op je dak en duurzame handdoeken, toch? Je kunt meer doen dan een zogenaamd grijs watersysteem. Het is natuurlijk mogelijk… Zogenaamd grijs water en gewoon drinkwater, dat te scheiden en dan gebruik je geen drinkwater voor dingen waar je ook water voor gebruikt. Ik ga daar één ding over vertellen. Er werd in de politiek over gesproken. Je zou in Nederland dat systeem kunnen invoeren dat je grijs water hebt en drinkwater. Dan hebben we niet heel veel drinkwater verspillen aan, laten we zeggen, de dingen die wij gebruiken. Ja, en toen kwam Barry Madlener. Die is minister van de PVV. Hij is minister van ja, hoe zal ik het zeggen, minister van Schiphol en 130 kilometer per uur. En Barry Madlener, die zei letterlijk dat het wel link was om zo’n grijs watersysteem in te voeren. Want, zei ie: “Het zou kunnen dat mensen in de war raken tussen die twee systemen”.

Dolf Jansen: Ik schreef toen op: mensen die zo nu en dan uit een wc pot drinken moeten we wat mij betreft zeker hun stemrecht ontnemen. Dat kost de PVV zo zes zetels en dat lijkt mij een goede ontwikkeling. Ik hoor een oh echt, nee. Oh, ik begin over de PVV. En toch. Oh, de tyfus. U ziet dit ook hè? Ja, want even goed heb ik een migraine aanval. Maar u ziet het ook. Nou, ik zal u uitleggen wat er nu gebeurt. Ik had aan de organisatie gevraagd doe mij na 28 minuten een subtiel signaal, had ik gevraagd toch? En dit is in uw branche een subtiel signaal. Ja, ze kunnen ook opkomen. Zetten een VR bril op en dan denk je dat je in de Ziggo Dome staat. Nee, dit was het signaal. Dan ga ik bijna afrollen, maar nog niet.

Dolf Jansen: Dames en heren, ik hoop dat jij een foto hebt die ook scherp is vriend, hij negeert mij volledig. Oké, lui. Nee, is ook goed. Natuurlijk wel. Ik geloof in oké… Ik zal even een paar… Even out of the box. Ik hoef geen prijsje te winnen, maar je zou in kunnen zetten op duurzaamheid. Je zei: ik doe één voorbeeld. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen dat iedereen die naar uw hotel komt en niet met het vliegtuig komt, maar met een trein of met een elektrische auto of op de fiets of op loopschoenen, dat die korting krijgt. Dit betekent de prijzen blijven gelijk, maar als iemand de moeite doet om duurzaam te zijn, krijgt die korting. Ja, als er dan meer mensen komen, verdient u meer en heb je een stukje duurzaamheid. Een deel van u kijkt me aan: een goed idee. En een deel kijkt me aan van: ik weet het nog niet.

Dolf Jansen: Da’s oké. Ja, wat mij een goed idee lijkt, als u dan toch lobby heeft. U zou kunnen lobbyen. Ja, dat als je binnen Europa een internationale treinreis wilt boeken, het fijn zou zijn als je dan niet eerst toegepaste wiskunde gestudeerd hoeft te hebben en een snipperdag op moet nemen om langs alle boekingsobstakels te komen, begrijpt u wat ik bedoel. Het is duidelijk, u gaat niet zo vaak met de trein. Moet je eens proberen binnen Europa met de trein gaan. Het is echt krankzinnig. U zou zich daar voor in kunnen zetten. En mijn boodschap is eigenlijk: doe dat, doe dat als branche. Zet in op duurzaamheid. Want dat is nodig omdat dan de komende generaties ook nog gezellig naar een hotel kunnen gaan.

Dolf Jansen: En als mensen mij zeggen: Dolf ik geloof niet meer, ik ben wanhopig. Ben ik altijd optimistisch. Ik geloof erin, het kan nog wel. Laat ik het zo samenvatten. Als je kijkt naar dit land, deze samenleving, het kan nog wel. Duurzaamheid, et cetera, het kan nog wel. We moeten alleen een paar dingetjes veranderen. Ik heb het uitgerekend: als we voortaan in dit land toestaan dat iedereen nog maar één keer per week doucht, dat iedereen nog maar één keer per maand vlees eet en dat iedereen boven de 55 zonder helm op een e-bike gaat zitten. Dan is het haalbaar. En terwijl ik dat zeg wou ik afronden, maar opeens schiet mij te binnen. Een jaar geleden kwam er een voorstel in dit land, in de beschaving, althans vooralsnog wel. In dit land, kwam een voorstel om de helmplicht op de e-bike in te voeren.

Dolf Jansen: En toen was er een man op het journaal. Ik kijk naar het journaal, dat is mijn werk. En die man was boos. Dat vind ik wel grappig: boze mensen op het journaal. En die man was boos over de mogelijke helmplicht en die kwam op het journaal en die zijn letterlijk het volgende. Die zei: als er in dit land een helmplicht komt, dan emigreer ik. Dat vond ik al grappig, maar de volgende zin was: naar Duitsland. Het idee dat je een hekel hebt aan helmen en dan denkt, weet je wat, ik ga naar Duitsland. Ik vind dat fascinerend. Maar goed, ik heb alles te danken aan uw branche en aan Heidelberg. Ik dank u wel. Fijne middag. Tot een andere keer. Dank u wel. Bye-bye! Tot ziens.